Strona:PL G de Maupassant Piękny chłopiec.djvu/427

lem zasiągnięcia od niego, jeszcze przed posiedzeniem, informacyj potrzebnych do jutrzejszego artykułu, który miał być rodzajem półurzędowego objaśnienia co do rzeczywistych planów gabinetu.
 — Przedewszystkiem nie zapomnij zapytać, czy wysłano już do Oranu generała Bellonde, jak poprzednio zamierzano. Okoliczność ta miałaby ogromne znaczenie.
 — Ależ ja sam wiem, co mam robić — odparł zirytowany. — Daj-że mi już pokój z twoją gadaniną.
 — Mój kochany, zapominasz zwykle połowę moich poleceń do ministra — rzekła spokojnie.
 — Nudzi mnie już ten twój minister! — zawołał gniewnie. — Stary szpak!
 — Jest taksamo twoim, jak i moim ministrem — chłodno odparła Magdalena. — Tobie jest nawet użyteczniejszy, niż mnie.
 — Przepraszam, do mnie on nie stroi koperczaków — zawołał szyderczo.
 — Ani do mnie — odparła przeciągle — pomaga nam jednak do zrobienia majątku.
 — Gdybym miał wybierać między twoimi adoratorami — ozwał się po chwilowem milczeniu — to już wolałbym tego starego głupca, de Vaudrec. Co się z nim dzieje? nie widziałem go już od tygodnia.