Strona:PL G de Maupassant Piękny chłopiec.djvu/94

 — Przyniosłeś dalszy ciąg o Algierze? Debiut poranny miał wielkie powodzenie.
 Duroy zdziwiony począł jąkać:
 — Nie; myślałem zrobić to po południu; miałem nawał zajęcia, nie mogłem...
 Pytający wzruszył ramionami, niezadowolony.
 — Jeśli nie będziesz ściślejszym, nie doprowadzisz daleko. Ojciec Walter liczył na ciąg dalszy. Uprzedzę go, i i dalszy będzie na jutro. Jeśli sądzisz, że będą ci płacili zadarmo, to grubo się mylisz.
 Po chwili milczenia dorzucił:
 — Trzeba kuć żelazo, póki gorące. U dyabła!
 Saint-Potin wstał.
 — Jestem gotów — przemówił.
 Wówczas Forestier rozparł się na krześle i przybierając minę uroczystą, począł dawać Jerzemu zlecenia:
 — Ot, widzisz. Od dwóch dni mamy w Paryżu chińskiego generała Li-Theng-Fao, mieszkającego w Grand-Hotel i radzę Taposahib-Ramaderao-Pali, w Bristolu. Trzeba z nimi urządzić interview.
 Potem zwracając się do Saint’Potin’a:
 — Nie zapomnij też — mówił — o głćównych punktach, jakie ci wskazałem. Zapytaj generała i radżę o ich zdanie co do intryg An-