Ta strona została uwierzytelniona.
WNĘTRZE KOŚCIOŁA N. M. P. W TORUNIU
Świetlanej pamięci genjalnego architekta-wizjonera, poety
i przeczystego człowieka, Stanisława Noakowskiego —
wiersz ten poświęcam.
i przeczystego człowieka, Stanisława Noakowskiego —
wiersz ten poświęcam.
Jak las palm skamieniałych, podniebnych i strzelistych
pnie trójnawy gotyckiej wstęgami wzwyż bieleją:
z królewskich snów wykwitły krzyżackich Wielkich Mistrzów
rozpiętą nad wiekami kamienną epopeją.
Stoją jak wbite w ziemię teutońskie nagie miecze,
jak białe archanioły pną skrzydła po sklepieniach —
zimne i obojętne na przemijanie człecze,
Wielkich Mistrzów krzyżackich królewskie sny z kamienia.
Surowe i olbrzymie teutońskich rot brzeszczoty,
których nie złamał Grunwald na krwawych swych rozłogach —
z królewskich snów dźwignięty las wichrów i las grzmotów:
kamienne błyskawice — kolumny tronu Boga.
