Bartnicki. Co też ty wygadujesz. Słyszałaś sama co ona mówiła... wiecznie kłamie...
Marya. Nie wiem, ale często milczenie jest także kłamstwem.
Bartnicki. To zależy, jakie milczenie.
Marya. Mówię o patrzeniu przez palce na cudze występki.
Bartnicki. A nam co, panie tego, do występków innych. Byle tylko nam szkody nie przyniosły.
Marya. Naturalnie. Samolubne „ja“ górą ponad wszystkiem.
Bartnicki. Dobrze cię w domu nazywali.
Marya. Ach! wiem! romantyczką!
Bartnicki. Tak i mieli racyę.
Marya. Być może!
Bartnicki. Gdzie dziecko?
Marya. Kazałam je spać położyć.
Bartnicki. Dlaczego?
Marya. Było senne.
Bartnicki. Żabusia jak wróci zechce się dzieckiem bawić.
Marya (ostro). Kup Żabusi piłkę, lalkę, pajaca, gumową kaczkę do zabawy, ale dzieckiem jej bawić się nie pozwól. Pamiętaj, że zabawkę, gdy się stłucze odkupić możesz ... ale dziecka nigdy!
