Strona:PL Gabriela Zapolska - Żabusia. Dziewiczy wieczór.djvu/028

w sąsiedztwo przyjechała Żabusia z rodzicami, ot... zakochałem się odrazu, ślicznota bo była... ty się zaraz boczyć zaczęła. I ciągle się boczysz... A zapomniała ty, jakem cię w chorobie doglądał a potem słabą na rękach do ogrodu wynosił, bo na słońce patrzeć chciałaś, aj! ty kapryśna, ty... zła, zła dziewczyno!

 Marya (całując gorąco brata). Mój Janku! mój ty biedny! nieszczęśliwy Janku!

 Bartnicki. Masz tobie, teraz beki i zaraz „biedny, nieszczęśliwy“!... Dlaczego nieszczęśliwy? Przeciwnie, jestem bardzo szczęśliwy i chcę, żeby wszyscy koło mnie byli szczęśliwi. Chodź tu usiądź i powiedz mi. Sprowadzisz się do nas?

 Marya. Nie!

 Bartnicki. Czemu?... czy przez to, że nie lubisz Żabusi?

 Marya. Nie! lecz...

 Bartnicki. Więc powiedz szczerze przyczynę. Jesteś zanadto względem mnie skrytą.

 Marya. Tak, masz racyę, czyniąc mi za to wymówki. Nie powinnam nic ukrywać przed tobą dłużej. Byłeś mi zawsze dobrym bratem i kochałeś mnie bardzo. Nie mogę sprowadzić się do was, bo zaręczyłam się miesiąc temu.

 Bartnicki. Ty? z kim?

 Marya. Nie pytaj mnie na razie. Wiedz