Bartnicki. A!... jesteś już siostruniu? Nie mogłem wcześniej uwolnić się z biura. Sądzę, żeś na mnie nie czekała.
Marya. Chwilkę tylko... Byłam u dziecka.
Bartnicki. Gdzie Żabusia? dlaczego nie poszłaś do Żabusi?
Marya. Towarzystwo małej Jadzi jest przyjemniejsze...
Bartnicki. Jadzia mówić nawet nie umie.
Marya. Właśnie dlatego.
Bartnicki. Czy jesteś dzisiaj znów w złym humorze?
Marya. Nie. Tylko jestem smutna.
Bartnicki. Czy ci się co przytrafiło?
Marya. Nie.
Bartnicki. Więc o co ci chodzi?
Marya. O nic!...
Bartnicki. A twój ślub? kiedyż nareszcie zdecydujesz się na to małżeństwo. Czasby już największy... przedstaw że mi twego narzeczonego.
Marya (po chwili wahania). Być może, że to nastąpi niezadługo.
Bartnicki. Niezadługo... niezadługo... Takie długie a sekretne przed rodziną narzeczeństwo, to sensu nie ma. Sama Żabcia mówiła, że to nieprzyzwoicie.
Marya. A... skoro Żabcia tak mówiła...
Strona:PL Gabriela Zapolska - Żabusia. Dziewiczy wieczór.djvu/049
Ta strona została uwierzytelniona.