Strona:PL Gabriela Zapolska - Żabusia. Dziewiczy wieczór.djvu/070

 Bartnicki. Chcę mu uszy obciąć!

 Milewski. W takim razie nie spiesz się zbytecznie. Ja myślałem, że ty masz inne plany.

 Bartnicki. Jakie?

 Milewski. Ja myślałem, że ty chcesz wpłynąć na tego pana i na twoją siostrę... zgodnie i dodatnio.

 Bartnicki. Jakto? niby żeby Mańka przebaczyła?

 Milewski. Aha.

 Bartnicki. I poszła za niego?

 Milewski. Naturalnie. Skoro go kocha i ponieważ to już było ułożone...

 Bartnicki (krzycząc). Ale dziadzio zapomniał, że on ją zdradził!

 Milewski. O!... zaraz zdradził, zdradził. Mężczyzna nie zdradza, tylko... się zapomina. A zresztą można Mani wytłómaczyć, że się pomyliła, że to wszystko nie prawda!... W kobietę wszystko można wmówić!... Ona tylko na to czeka.

 Bartnicki. Inna kobieta — nie Mańka.

 Milewski. Głupi jesteś... Niema innych kobiet... są tylko kobiety.

 Bartnicki. Mańka nie przebaczy.

 Milewski. Przebaczy! Gadanie!... A zresztą cóż znowu tak strasznego?