Ta strona została skorygowana.
AKT TRZECI.
Scena przedstawia wnętrze ubogiej izby w mieszkaniu Olejarków. Łóżka, tapczany, kołyski dzieci, komin; na oknie doniczki z kwiatami; komoda, na niej filiżanki.
SCENA I.
OLEJARKOWA, ŻWAN.
ஐ ஐ
ŻWAN
(lat trzydziestu, nieśmiały w obejściu, odzież robotnika).
Dlatego też ja tu przychodzę do pani Olejarkowej, prosząc, aby, jeśli można, na męża wpłynęła, a on już tam ludzi uspokoić potrafi.
OLEJARKOWA
(sucha, dość biednie ubrana).
Mój dobry Żwanie, ja to chętniebym uczyniła, ale cóż robić! Żwan wie, jaki mój mąż impetyk. Wszyscy musimy milczeć, jak trusie. A toż bez niego to i te biedne Kasisko z domu wyszło, bo przywidziało mu się, że ona sposobniejsza do służby, jak do fabryki.
