Ta strona została przepisana.
CIEŃ STAREGO FIRUŁKESA
(cichym głosem).
Bądź przeklęty!
CIEŃ MAŁKI.
Niech zcichnie głos zły i zatruty! Ty, Jojne, bądź błogosławiony! Podnieś się, przestań płakać i bądź szczęśliwym!
CIEŃ STAREGO FIRUŁKESA.
Nędzarzem...
(Coraz słabiej).
CIEŃ MAŁKI.
Szczęśliwym, świętym nędzarzem...
(Powoli cień Małki blednie. Cień Firułkesa niknie).
SCENA III.
ŁAJA i JOJNE.
ஐ ஐ
(Łaja wchodzi i niesie deseczki w ręku. Małka wyciąga rękę, jakby wskazując Łaję Jojnemu, poczem niknie. Chwila milczenia. Jojne leży na grobie Małki. Śnieg pada. Łaja podchodzi powoli do grobu Małki.
ŁAJA
(chce wetknąć deseczkę, spostrzega Jojnego).
O! jakiś człowiek! Może to ten złodziej; ale
