Strona:PL Gabriela Zapolska - Utwory dramatyczne T. V.djvu/295

 WARŁAMOW. Słuszaju wasze wysokorodje!
 TARASOWlCZ. Widziałeś wczoraj Brodiagę? gdzie się kryje?
 WARŁAMOW. Tu gdzieś w rozpadlinie skały — ale gdzie, wiedzieć trudno... Pewnie razem ze Zdanowskim. A w dzwony na trwogę bić każecie?
 TARASOWICZ. Naturalnie! Teraz porozmieszczaj ludzi po skałach.. Szkoda że na pewno nie wiemy, jaki jest znak... warjat majaczy... gada coś o echu... Boh znajet... Jeśli się dziś nie uda — jutro znów czekać będziemy... to jedno pewne... siedlisko przewódców tutaj!...
 WARŁAMOW. Da, da, wasze wysokorodje, oni się tu chowają. (Idzie Warłamow i rozmieszcza sołdatów w zagłębieniach skał).
 TARASOWICZ. Wot poślednia stawka? (Do Warłamowa). Ty za swoich sołdatów odpowiadasz?
 WARŁAMOW. Jak za siebie i za was wasze wysokorodje.
 TARASOWICZ. Gdzie warjat?
 WARŁAMOW. Biega znów po ścieżynie... Cyt!... ktoś idzie... Wasze wysokorodje.... to kroki sołdatów.
 TARASOWICZ. Schowaj się! (Warłamow kryje się).