Ta strona została przepisana.
sami stają w półkole — unteroficer odstępuje za półkole).
ZDANOWSKI (z rozpaczliwą rezygnacją). Zrozumiałem!... (po chwili). Zosiu! dzieci! Odpuść im panie winy... jako i my od...
ANIUCZKIN. Ognia!... (Strzały — Zdanowski pada martwy).
BRODIAGA (podnosząc dziecko Zdanowskiego do góry). Niech Bóg odpuści. — Ty nic nie odpuść — nie!
ZASŁONA.
