Strona:PL Gabriela Zapolska - Z pamiętników młodej mężatki.djvu/112

jeżeli mąż pani pokazuje się publicznie w podobnem towarzystwie.
 Wzruszyłam ramionami.
 — Proszę pani — odparłam — Juljan jest pełnoletni i wie, co robi. Zresztą każde z nas odpowiada chyba przed światem za swoje postępki, a nie za czyny drugiego?
 — Więc pani nie jesteś zazdrosna? — zawołała prawie głośno.
 Prawo własności zbudziło się w mojej piersi.
 — Pani chyba zapominasz — odparłam z godnością — że Juljan jest moim mężem, a więc praw moich żadna dama z Ukrainy naruszyć nie może.
 Nadęłam się i szłam tak obok milczącej teraz Izy, czując jednakże całą śmieszność słów swoich. Jakież były rzeczywiście owe „prawa“ moje do tego pana we fraku, człowieka zupełnie dla mnie duszą, a poniekąd ciałem obcego, który przeszedł obok mnie tak jakby mnie nie znał wcale?
 Muzyka zaczęła grać polkę. Tu i ówdzie szykowano się do tańca. Zaczęłyśmy z pewną trudnością przedostawać się przez zwarte tłumy gości.
 Nagle wydostałyśmy się na jasną i pustą prze-