Strona:PL Garlikowska - Misteryum.djvu/181

mogłem podobnie postąpić względem twego męża, który zawsze był dla mnie serdeczny.
 — Nie myśl o tem — prosiła, gładząc go po włosach i całując po oczach.
 — I co teraz będzie, co powiem narzeczonej, w jaki sposób zerwę, nie potrafię zerwać, chyba, że ona...
 Lilith wstała z jego kolan i, zapaliwszy światło, śledziła go bacznie. Nie przeszkadzała mu wyżalić się, przytem zachwycało to ją, było tak szczere, tak naiwnie czyste, iż otaczało go dziwnym, nowym urokiem.
 — Lila, my musimy zapomnieć o tem, co się stało!
 — Los sam przyniesie rozwiązanie, niepotrzebnie się męczysz — wyrzekła — stało się, bo musiało się stać... już teraz niema co nad tem myśleć.
 — Nie, ja tak nie mogę podwójnie, nie potrafię, my już nie zobaczymy się więcej, jeśli nie wyjedziesz, to ja wyjadę, ucieknę.
 — Jakto, teraz, po tem? — spytała zdumiona — teraz? — powtórzyła.
 — Trzeba było to uczynić przed tem — chciała dorzucić gniewnie, ale tylko