Strona:PL Gautier - Romans mumji.pdf/172

 — To była ona, — rzekła Rachela, — dowodzi tego jej zemdlenie i zmęczenie; albowiem po twojem odejściu znalazłam ją nieprzytomną na ziemi, za chatą. Biedne dziecko!
 — Istotnie, taki najpewniej był przebieg rzeczy, — odparł młodzieniec. — Widzę czyny, ale nie rozumiem pobudek.
 — Ja ci je wytłomaczę, — rzekła Rachela z uśmiechem, — jakkolwiek jestem tylko biedną ciemną istotą, a ciebie porównywają, dla twej nauki, z owymi kapłanami egipskimi, dniem i nocą przesiadującymi w głębi sanktuarjów, pełnych tajemniczych hieroglifów, których głębokie znaczenie oni jedni mogą odgadywać; ale niekiedy mężczyźni, tacy zajęci astronomją i liczbami, nie przeczuwają co się dzieje w sercu młodych dziewcząt. Dojrzą na niebie gwiazdę daleką a nie zauważą miłości tuż przy sobie Hora, a raczej Tahoser, bo to ona napewno, przywdziała to przebranie, żeby wejść do twego domu i żyć przy tobie; pod wpływem zazdrości szła w ciemnościach za tobą, narażając się na pożarcie przez krokodyle w rzece, przepłynęła przez Nil; przybywszy tutaj, śledziła nas przez którąkolwiek szparę w ścianie i nie mogła znieść widoku naszego szczęścia. Ona cię kocha, bo jesteś bardzo piękny, bardzo mocny i bardzo łagodny; ale mnie to obojętne, skoro ty jej nie kochasz. Zrozumiałeś teraz?
 Lekki rumieniec zabarwił lica Poeriego obawiał się, że Rachela jest może podraźniona i mówi tak do niego, chcąc go wciągnąć w pułapkę ale promienne i czyste spojrzenie nie zdradzało żadnej ukrytej my-