Ta strona została uwierzytelniona.
Przez jaszczurcze przymilenia,
Przez zwodnicze ócz obiegi,
Przez sztuczne duszy wzruszenia,
Przez czułości udawane,
Przez twoje uradowanie,
Gdy widzisz oczy spłakane,
Przez twe z Kaimem zbratanie!
Noś ty piekło własne swoje
W istocie ducha twojego.
VII.
Wylewam na głowę twoję
Płyn czarny, mocą którego
Hydrze zgryzot cię oddaję;
Sen i śmierć odbiegną ciebie.
Odpocząć, ni w śmierci kraje
Pogrążyć potrafisz siebie!
A przecież śmierć w każdéj dobie
Nie odstąpi cię na chwilę,
Byś drżąc przypominał sobie:
Że nie spoczniesz i w mogile!.....
Nawa śmierci już nadpływa,
W koło ciebie mgłą owiany
Łańcuch dzwoni! — Klątwa mściwa
Goni umysł obłąkany
Zatrute serce!!!.....
