Strona:PL Gibess - Obozownictwo.pdf/23

Ta strona została przepisana.

ze względu na zaspokojenie potrzeb religijnych uczestników, w zależności od oddalenia od kościoła.
Święta i niedziele, zwłaszcza w obozach roboczych, pożądane jest poświęcić spoczynkowi, należy program dnia umiejętnie zapełnić rzeczami nie wymagającymi znacznego wysiłku fizycznego. Wskazane są tu raczej różne gry, łatwe ćwiczenia, niezbyt nużące wycieczki.
W każdym programie obozu musi być uwzględniony dwukrotny wypoczynek: nocny i dzienny, ten ostatni trwający najmniej 1 godzinę. Najlepiej do tego celu nadaje się pora po obiedzie. Organizm zajęty jest trawieniem i wpada w stan ociężałości. Wypoczynek ten w miarę możności, winien być całkowity, to jest nie należy wykonywać jakichkolwiekbądź nawet bardzo drobnych prac. Ciało winno znajdować się w stanie spoczynku najlepiej w pozie leżącej. W czasie spoczynku dziennego pożądana jest zupełna cisza, można jednak zezwolić na ciche rozmowy, porozumiewanie się szeptem. Spoczynek dzienny może służyć równocześnie do wykonania bardzo drobnych robót naprz.: czytania, pisania listów, dziennika, naprawy ubrania i t. p. Jednak i wtedy pożądana jest cisza. Znajdą się jednostki słabsze fizycznie, które czas spoczynku dziennego zużyją na sen, inni zaś na przemyślenie wewnętrzne wrażeń.
Drugim spoczynkiem jest sen nocny. Tu już wymagamy ciszy bezwzględnej, począwszy od sygnału