Strona:PL Giovanni Verga - Rycerskość wieśniacza.djvu/23

postacie, — jednolita tocząca się wartkim i rwącym prądem górskiej rzeki akcja, — wysunięcie głównej akcji i głównych postaci na plan pierwszy, tak, że ich nic nie przysłania i nie usuwa nigdy w cień, jaskrawe uwydatnienie zasadniczego motywu, przy pominięciu zupełnem motywów drugorzędnych — oto dalsze charakterystyczne cechy weryzmu w dramacie.
 Weryści nie mają kontrapunktycznych zdolności.
 Ich dramat, to pieśń idąca szeroką falą, motyw rozwijający się sam z siebie, nie łączony kontrapunktycznie i polifonicznie z żadnym motywem, choćby jak pięknym i głębokim.
 Jeden motyw snuje się i rozwija na tle bogato instrumentowanego i bogato sharmonizowanego, lecz dalekiego wtóru orkiestry i chórów.
 Mnóstwo efektownych i dowcipnie pomyślanych epizodów pojawia się w instrumentalnym wtórze, ale one nigdy nie podnoszą się na wyżyny jedynego głównego motywu, nigdy się z nim nie łączą, a więc i nigdy go nie przygłuszają, pozostając zawsze w cieniu, dostrajając się