Strona:PL Giovanni Verga - Rycerskość wieśniacza.djvu/31

twarz chustką zawiązaną na głowie) Kumo Santo! i ty także do spowiedzi idziesz?
 Santuzza spogląda na nią przelotnie i pogardliwie; nie odpowiadając ani słowa, idzie dalej.
 Brasi. (do Kamilli, stojąc przed kuźnią). Siedź w domu i patrzaj swego nosa, plotkarko!
 Kamilla schodzi z tarasu do domu.
 Brasi (do karabiniera, stojącego na schodach do koszar). Zawsze kłótnie ze mną zaczyna ta szelma! (Do chłopa, siedzącego pod okapem); No, Beppo, chodź; — pójdziemy! (obaj wchodzą do kuźni).
 Santuzza. (u drzwi szynkowni) Matko Nunzio!
 Nunzia. (wewnątrz) Co tam?
 Santuzza. (głośniej) Matko Nunzio!
 Nunzia. (wychodzi) Ah! — to ty! — czego chcesz?
 Santuzza. Nie bójcie się. Ja zaraz idę dalej. Powiedzcie mi tylko jedno: czy syn wasz jest w domu?
 Nunzia. Nawet tu za nim gonisz! — Tu, nawet! w dom mój? — Nie, niema go!
 Santuzza. Matko najświętsza!...