Ta strona została przepisana.
Pieśń piąta.
ARGUMENT.
Gniewa się Gernand, że się zawołany
Iednagoż mieysca Rynald z nim napiera,
Czyni z niem zwadę y od srogiey rany,
Którą mu zadał, w obozie umiera.
Rynald uieżdża, z woyska wywołany;
Armida chytra w drogę się wybiera,
Sprawiwszy wszystko. Oneyże godziny,
Goffred od morza gorzkie ma nowiny.
Iednagoż mieysca Rynald z nim napiera,
Czyni z niem zwadę y od srogiey rany,
Którą mu zadał, w obozie umiera.
Rynald uieżdża, z woyska wywołany;
Armida chytra w drogę się wybiera,
Sprawiwszy wszystko. Oneyże godziny,
Goffred od morza gorzkie ma nowiny.
1.
Gdy tak rycerzów wiele przychęconych.
Swoią gładkością Armida łudziła
Y nie tylko tych dziesięć pozwolonych,
Lecz inszych siła mieć sobie tuszyła —
Ktoby był wodzem tych, z nią wyprawionych?
W Goffredzie ta rzecz wątpliwość czyniła;
Tych, co z niem na swą szkodę szli, staranie
Wielkie — wielkie w niem czyni rozerwanie.
