Ta strona została przepisana.
Pieśń dwanasta.
ARGUMENT.
Klerynda słucha o swem urodzeniu,
Potem wyszedszy wieżę zapaliła;
Tam się z Tankredom w nocnem zszedszy cieniu,
Na poiedynku żywota pozbyła.
Ale przed śmiercią, przy ostatniem tchnieniu
Nawróciła się i krztem się omyła.
Tankred zabitey od siebie żałuie,
Cyrkaszczyk się mścić iey śmierci ślubuie.
Potem wyszedszy wieżę zapaliła;
Tam się z Tankredom w nocnem zszedszy cieniu,
Na poiedynku żywota pozbyła.
Ale przed śmiercią, przy ostatniem tchnieniu
Nawróciła się i krztem się omyła.
Tankred zabitey od siebie żałuie,
Cyrkaszczyk się mścić iey śmierci ślubuie.
1.
Noc beła, ale ludzie zmordowani
Z oboiey strony, do tych dob nie spali:
Tu od Hetmana żołnierze przebrani
Około wieże straż odprawowali;
Tam zaś poganie swe — niespracowani —
Zwątlone mury pilnie oprawiali;
A gdzie beł który ranny albo chory,
Słano barwierze y mądre doktory.
