Strona:PL Gonczarow - Obłomow T1-2.djvu/204

zaprzęgania bułanego konia i kiedy matka przy rannej herbacie wita go uśmiechem i przyjemną nowiną:
 — Dzisiaj nie pojedziesz. W czwartek wielkie święto, nie warto na trzy dni jeździć.
 Albo nagle zakomunikuje mu:
 — Dziś tydzień pełen kłopotów — nie do nauki! Będą piec bliny!
 A jeśli i nie ta przeszkoda, to matka w poniedziałek, popatrzywszy pilnie na niego, powie:
 — Cóż to dzisiaj, oczy masz takie nieświeże. Zdrów jesteś?
 Pokiwa głową.
 Chytry chłopak zdrowiuteńki, ale milczy.
 — Zostań przez ten tydzień w domu, a potem, zobaczymy, co Bóg da.
 Wszyscy w domu byli przekonani, że nauki i kłopoty domowe nigdy nie powinny łączyć się ze sobą, albo że święto w czwartek jest nieprzekraczalną przeszkodą do nauki na cały tydzień.
 Chyba tylko jakiś służący albo dziewka, których wyłają za panicza, mruknie:
 — Pieszczoszek! Obyś już prędko do swego Niemca odjechał!
 Czasem się zdarza, że Antypka we środku tygodnia zjawia się u Niemca na swoim bułanym koniu, aby zabrać Ilję Iljicza.
 — Przyjechała — powiada — Marja Sawiszna lub Natalja Fadiejewna w gościnę, albo Kuzowkowie z dziećmi, proszę wracać do domu!
 Czasem przez trzy tygodnie Iljusza próżnuje w domu, a potem — patrz — już i do wielkiego tygodnia niedaleko, potem święta, potem ktoś w domu, niewiadomo dlaczego, zadecyduje, że