Ta strona została przepisana.
orzekła, iż dzieło to wolne jest od wszelkich błędów. Wnet zaczęły mnożyć się coraz to nowe wydania, a wkrótce także tłumaczenia na inne języki. O niebywałej poczytności tej niezrównanej książki świadczy
fakt, że francuskich wydań ukazało się dotąd szeszło trzydzieści. Na język angielski tłumaczył ją sławny oratorianin O. Faber († 1863) i napisał przedmowę, gdzie w słowach gorących i pełnych czci najwyższej wyraża się o błog. Ludwiku de Montfort oraz o dziele o doskonałym nabożeństwie do N. M. P.
Na czymże polega to nabożeństwo — spyta może niejeden — że je doskonałym[1] nazwano i że
- ↑ Na zarzut tych, którzy twierdzą, że dzieło błog. Ludwika de Montfort niesłusznie zatytułowano (rękopis Błogosławionego jest bez tytułu): „O doskonałym nabożeństwie do N.M.P.“ jakoby przedtem doskonałego nabożeństwa do N. M. P. nie znano, należy odpowiedzieć, że dzieło to bynajmniej nie rości sobie pretensyj, jakoby ono pierwsze podawało doskonały sposób czci Matki Bożej. Sam błog. Ludwik wylicza i zaleca wielorakie sposoby czci N. Dziewicy, jakie wyrobiły się w ciągu wieków (por. str. 200); jednakowoż dzieło to podaje sposób czczenia Bogarodzicy, który bezsprzecznie doskonalszy jest od wszystkich innych, i dlatego słusznie może nosić tytuł „O doskonałym nabożeństwie do N. M. P.“.