Ta strona została uwierzytelniona.
(FR. ŻYGLIŃSKIEGO).
Bracie w pieśniarskim zawodzie,
Werterowskich snów aniele!
Sny twe, jako piasek w wodzie,
Jak zgasła iskra w popiele,
Miłe, ładne, fantastyczne,
Lecz bez myśli, lecz bez ducha;
Chociaż ładne, chociaż śliczne,
Martwych pieśni któż posłucha?
Kobiéce westchnienia, żale,
Zmiękczają serce młodzieńca,
Dają ciernie zamiast wieńca,
I grób kopią jego chwale!
O! nie ganię ja miłości,
To cacko tak ślicznie mami;
Ale za co w dniach młodości
Miłość skrapiać mamy łzami?