Strona:PL Gustawa Jarecka - Przed jutrem.pdf/33

 Mężczyźni z siennika zaśmieli się: — Ale zła. Jak osa. —
 Ryży poczęstował Covboyami w pudełku. Leżały dwa i garść skruszonego tytoniu.
 — Nie palę — odmówił Andrzej.
 Tamten błysnął domyślnie oczami — Zapalimy po połowie —
 — Nie, nie dlatego — i jak na potwierdzenie krótki, suchy kaszel załaskotał go w gardle. — Widzicie — rzekł Andrzej — kaleka ze mnie, nie mogę.
 Tamci dwaj zapalili. Za drzwiami szemrały głosy.
 …Zgóry przez uchylone drzwi sieni wąski pas światła padał na schody. Na dole zostawało z niego rozrzedzone pasmo. Oczy dziewczyny migotały w niem wilgotno i lśniąco.
 — Wie pan Stefan — szepnęła — u nas na Nonplusie, powiadają, szlifiarza wezmą. Kober idzie. A szefa teraz niema, żona mu się zabiła. Bez niego wezmą. —
 Poczuła zaraz, jak przy tych pierwszych słowach poruszył się znagła, oderwał od sino pobielanej ściany. Przez cienkie bronzowe palto ujął jej ramię.
 Zajrzał w wesołe, ciemno podkrążone oczy — Julka, dlaczego Kober idzie? — Odwróciła się ku schodom — Bruderszaftu my z panem Stefanem nie pili —
 Przyciągnął ją bliżej — To nie mówić „ty“, co? —
 Zaczerwieniła się.
 Na górnych schodach ktoś szybko zbiegał wdół.

29