Strona:PL Guy de Maupassant - Horla.djvu/026

 Widziała zatem wszystko, jak w lustrze, na tym kawałku papieru.
 Młode kobiety, przelękłe, poczęły wołać:
 — Dosyć!... Dosyć!...
 Ale lekarz rozkazał jeszcze uśpionej:
 — Wstanie pani jutro o godzinie ósmej zrana, poczem odwiedzi pani swego kuzyna w hotelu i poprosi go pani o pożyczenie 5000 franków, których mąż pani, podróżujący właśnie, zażądał od pani.
 Następnie obudził ją.
 W powrocie do domu rozmyślałem o tym ciekawym seansie i nie zdołałem się oprzeć plamiącym mnie podejrzeniom — nie co się tyczy absolutnej i nieulegającej żadnym kwestyom dobrej wiary mej kuzynki, którą znałem od dzieciństwa jak siostrę, lecz w kierunku możliwego oszukaństwa ze strony lekarza. Nie mógłże naprzykład ukrywać w ręce lusterka, które pokazywał uśpionej wraz z biletem wizytowym?... Prestidigitatorzy z zawodu dokazują także rzeczy zadziwiających -— na swój sposób.
 Wróciłem tedy i położyłem się spać.
 Tymczasem rano około wpół do ósmej budzi mnie mój służący oznajmieniem:
 — Pani Sablé pragnie się z panem natychmiast widzieć.
 Ubrałem się spiesznie i przyjąłem ją.
 Siadła mocno zakłopotana, ze spuszczonemi oczyma, i nie podnosząc woalki, rzekła: