Strona:PL H Balzac Eugenia Grandet.djvu/71

z sakiewki pieniądz sto-soldowy, który dostała na wydatki miesięczne.
 — »Weź Barbaro, weź! śpiesz, się!...
 — »Ale cóż powie, twój ojciec?
 — »Ten straszliwy zarzut uczyniła pani Grandet, widząc, iż córka przynosi cukierniczkę z sewskiéj porcelany, nabytą przez pana Gtandet razem z zamkiem Froidfonds.
 — »A zkądże weźmiesz cukru? czyś rozum straciła?
 — »Mamo! Barbara kupi cukru podobnież jak świecę woskową.
 — »Ale twój ojciec?..
 — »Czy!iż byłoby przyzwoitą rzeczą, żeby jego synowiec nie mógł napić się wody z cukrem? Oprócz tego, nie będzie na to zważać.
 — »Twój ojciec widzi wszystko rzekła pani Grandet ruszając głową.
 Barbara wahała się; znała pana swojego.
 — »Ale idź Burbaro, to są moje urodziny!..
 Barbara rozśmiała się ciężkim śmie-