Strona:PL Hadaczek Polygnotos.pdf/15

dowódca Fokijczyków w wojnie trojańskiej, z wieńcami traw polnych na głowie i sztyletem w ręku. W tem sąsiedztwie siedział także nieszczęśliwy śpiewak Tamyris przez Muzy pozbawiony wzroku — z długim zaniedbanym zarostem głowy i brody, postać wynędzniała, pełna smutku. Przy jego nogach leżała połamana cytra. Nieco wyżej usiadł na skale Marsyas, zajęty udzielaniem lekcyi gry na flecie stojącemu obok pięknemu Olymposowi. Ponad tą większą grupą widać było na górnej części obrazu na prawo od Aktaiona szereg innych greckich bohaterów, zapewne również pięknie ugrupowanych. środku zabawiał się Palamedes z Tersitesem grą w kostki, której przypatrywali się rozmieszczeni prawdopodobnie symetrycznie dwaj Aiasi i Meleager.
 I znowu sprowadza nas Pausanias na dół obrazu i zwraca naszą uwagę na grupę trojańskich herosów zebranych poza pieśniarzami podziemia. Niedaleko nieszczęśliwego Tamyrisa siedział Hektor z rękami założonemi za lewe kolano w pozie pełnej smutku, naprzeciw niego znajdował się siedzący Sarpedon również zasmucony z głową opartą na dłoniach rąk. Ramienia Sarpedona dotykał się jedną ręką stojący obok przyjaciela Memnon odziany w haftowaną chlamydę. W towarzystwie jego występował jako atrybut nagi chłopiec etyopski. Nieco wyżej ponad temi figurami widać było lekkiego Parysa, który sam jeden z grona swych ziomków miał minę wesołego. Może podniecony grą Marsyasa pląsał klaszcząc równocześnie w sposób gminny w dłonie, jakby chciał tym znakiem zwabić ku sobie stojącą opodal Pentesileę. Lecz harda Amazonka ze skórą pantery na plecach i lukiem scytyjskim w ręku umiała zignorować niepoprawnego gacha. Dalej w górze ponad pokutnikami, którzy zapełniali koniec obrazu, występowały jeszcze trzy nimfy: na skórze niedźwiedzia siedziała Kallisto, obok której znajdowała się Nomia i Pero.
 Rzucając jeszcze raz okiem na całość obrazu bogatego w piękne motywy i zalecającego się wielką doskonałością sztuki, należy podnieść ścisłą symetryczność układu kompozycyjnego, który w ogólnych zarysach przypominał kompozycyę Iliupersis. Jak tam przygotowanie do odjazdu Menelaosa i Antenora, tak tu wody Acherontu i stawu Tantala z pokutnikami tworzyły flanki szerokiej środkowej partyi. Tam główny akt wojennej tragedyi wyobrażający zdobyte miasto obejmował dwie sceny, t. j. zbrodniczy czyn Aiasa i rzeź Neoptolemosa, tu środkowa partya, ukazująca pola elyzejskie, składała się z państwa heroin i herosów. Prawo responzyi dominowało może także we wielu szczegółach. Na początku Iliupersis widać było okręt przy brzegu morza, na początku Nekyi łódź Charonową na Acheroncie. Lecz tam dramat w środku na-