Strona:PL Hadaczek Slady epoki tak zwanej archaiczno-mykenskiej.pdf/5

Ta strona została przepisana.

Dr KAROL HADACZEK.

ŚLADY EPOKI TAK ZWANEJ ARCHAICZNO-MYKEŃSKIEJ WE WSCHODNIEJ GALICYI.

Jak rzadko który kraj, może Galicya wschodnia poszczycić się bogactwem archeologicznych zabytków z tak zwanej epoki przeddziejowej.
Wspaniała grota «Werteba» w Bilczu Złotem z niezrównaną obfitością pomników, wielkie cmentarzysko w Czechach koło Brodów (XII-VII wieku przed Chr.), okazały skarb złoty z Michalkowa (VIII do VI w. przed Chr.), duży skarb srebrny z Zalesia podolskiego (V–VII w. po Chr.), — oto są najdonioślejsze świadectwa zamierzchłych wieków, pomniki, które wykazują, że ziemia ta od najdawniejszych czasów była zamieszkałą przez ludy, gęsto rozsiedlone, dążące ciągle do postępu, otaczające się nieraz niezwykłym przepychem.
Na początku tego szeregu pomników stoją monumentalne jaskinie bilczeskie, które na dnie zamykają cały dorobek jednej z najwspanialszych faz cywilizacyjnych południowo-wschodniej Europy. Wszystkie trwale pomniki zdolności twórczej jednej cząstki jakiegoś narodu są tu jakby w muzeum zebrane. Ten moment nadaje całej grocie niezwykle archeologiczne znaczenie.
Skarbnicę tę uzupełniają całkiem podobne pomniki, znajdywane na miejscach dawnych osad. Ślad osady tej samej ludności znalazł Ossowski w Bilczu, w miejscu, gdzie dziś stoi dwór książąt Sapiehów,