Strona:PL Haggard - Kopalnie Króla Salomona.djvu/299

zastali pilnie zajętego umacnianiem swojej władzy i rekonstytuowaniem pułków najbardziej przerzedzonych w czasie walki z Twalą.
 Naszego opowiadania wysłuchał z wielkiem zajęciem, ale kiedyśmy mu opisali straszny koniec Gagooli, zamyślił się.
 — Chodźno tu — zawołał wzywając bardzo starego Sudana (radca) siedzącego razem z innymi w kole otaczającem króla. Starzec podniósł się, przybliżył, oddał królowi ukłon i usiadł.
 — Stary jesteś? — zapytał go Ignosi.
 — Tak, mój królu.
 — Powiedz mi, czy kiedy byłeś mały, znałeś już wtedy starą czarownicę Gagoolę?
 — Tak, mój królu.
 — Jakże wyglądała wtedy? czy była młoda jak ty?
 — Nie, mój królu. Wyglądała tak samo jak dziś; była starą, zeschłą, bardzo brzydką i pełną złości.
 — Już jej niema; umarła.
 — Tak królu! a więc przekleństwo zdjęte jest z tej ziemi.
 — Oddal się!
 — Widzicie sami, moi bracia — rzekł Ignosi — jaka to szczególna była kobieta. Co do mnie rad jestem, że już nie żyje. Jak was chcia-