Wikiźródła

Strona:PL Henryk Samsonowicz - Późne średniowiecze miast nadbałtyckich.djvu/10

Ta strona została przepisana.

kane były przez rzemieślników produkujących sukno, trudniących się obróbką żelaza, budową statków, szewstwem, krawiectwem i in. Przy ówczesnym stanie rzemiosła pracującego przeważnie na zamówienie koncentracja warsztatów rzemieślniczych w dużych ośrodkach nadmorskich z jednej strony wiązała się z zapotrzebowaniem na produkty przemysłowe ― właśnie w osadach o stosunkowo dużym przepływie ludności, z drugiej zaś strony z potrzebami kształtującej się administracji państwowej reprezentowanej przez możnych. Na podstawie żywotów św. Ottona[1] można stwierdzić ― jak to zrobili liczni badacze tego problemu ― że ośrodki wczesnomiejskie w XII w. zamieszkiwane były m.in. przez przedstawicieli posiadaczy ziemskich. Poza pionierską pracą K. Tymienieckiego zwrócili na to uwagę G. Labuda, B. Zientara[2] i inni, co zresztą w świetle badań uczonych rosyjskich i włoskich[3] nie wydaje się być czymś wyjątkowym na terenie Europy. Takie same obserwacje czynią badacze skandynawscy[4], analiza materiału źródłowego pochodzącego z terenu późniejszej Meklemburgii potwierdza te spostrzeżenia[5]. W „grodzie” rezydował książę wraz

  1. ↑ Herbordi Dialogus de vita Ottonis Episcopi Bambergensis, wyd. R. Köpke, MGH SS XX; Ebbonis Vita Ottonis episcopi Bambergensis, wyd. R. Köpke, tamże XII.
  2. ↑ K. Tymieniecki, Pogrodzia w północno-zachodniej Słowiańszczyźnie; G. Labuda, Problematyka badań wczesnodziejowych Szczecina, P. Zach. VIII, 1952; B. Zientara, U początków szczecińskiego patrycjatu. Rola feudalnej własności ziemskiej w kształtowaniu się podstaw gospodarczych kierowniczych warstw społeczeństwa miejskiego, P. Hist., 4/1962; tamże postawienie problemu i literatura.
  3. ↑ G. Luzzato, Les activités économiques du patriciat vénititien IX e - XIV e s., Annales d'Hist. Econ. et Soc., IX, 1939; M. N. Tichomirov, Drevnieruskije goroda, Moskwa 1956, s. 152 nn.
  4. ↑ Por. przegląd literatury E. K. Hougen, Handel og Samferdsel i nordens Viktingtid, Viking, Bd. XXIX, Oslo 1965, s. 165 - 190.
  5. ↑ Por. G. Labuda, Położenie średniowiecznego Rostoku, s. 245 nn., zwłaszcza s. 259; W. Filipowiak, Port wczesnośredniowiecznego Wolina, s. 196; J. Brankačk, Einige Betrachtungen über Handwerk, Handel und Stadtentwicklung der Westslawen an der Osteeküste vom 9. zum 12 Jh., Hansische Studien, Berlin 1961, s. 7 nn.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Henryk_Samsonowicz_-_Późne_średniowiecze_miast_nadbałtyckich.djvu/10&oldid=3584581”