Strona:PL Henryk Sienkiewicz - Nowele T8.djvu/099

—  91  —

że jest jeszcze jedna przyczyna, dla której jest to najbardziej prawdopodobne. Nasze wewnętrzne sprawy rzymskie stały się tak powikłane i tak niesłychanie trudne, że nie wiem, czy cała mądrość naszych przodków dałaby sobie z niemi rady. Otóż, wiedz o tem, Krassusie, że najtrudniejsze i najcięższe sprawy najłatwiej i z najlżejszem sercem rozwiązują szaleńcy lub łotry.
 — Dobrze jeszcze, że mówisz: „najłatwiej“ — nie zaś: „najlepiej“. Ale gdybym miał żądzę władzy i ambicję, powiedziałbym ci: Krassus dziękuje Warguntejowi!
 Warguntejusz popatrzył na niego przez chwilę i rzekł:
 — Krassus ma żądzę władzy i ambicję.
 — To się znaczy, że jestem szaleńcem albo łotrem?
 — Sama żądza władzy niekoniecznie do władzy prowadzi.
 — Więc czemże ja ostatecznie jestem? Co o mnie myślisz?
 — Co o tobie myślę? Myślę pożyczyć od ciebie pieniędzy, a zatem uwielbiam cię i będę uwielbiał, aż do chwili, w której mi ich odmówisz.
 — Sądziłem, że miewasz myśli... mniej pospolite. Widzę jednak, że się wykręcasz, więc zapytam cię inaczej. Co mówią o mnie wśród twoich i Katyliny przyjaciół? Jeśli mi szczerze odpowiesz, to się może pokaże, że i pospolite myśli bywają czasem szczęśliwe.