Strona:PL Herbert George Wells - Nowele.djvu/79

 — Drogi przyjacielu — rzekł — nic nie nagli. Spojrzyj! — I wskazał mu palcem księżyc na zenicie. — Jozue!
 — Jozue? — zapytał pan Fothering.
 — Jozue! — powtórzył p. Maydig. — Czemuż nie? Zatrzymaj!
 Pan Fothering spojrzał na księżyc.
 — To gruba sprawa! — zauważył po chwili.
 — Czemuż nie? — nastawał Maydig. — Zapewne księżyc się nie zatrzyma. Zatrzymasz tylko obrót ziemi, rozumiesz? Czas się zatrzyma. Nic złego nie zrobimy.
 — Hm! — mruknął pan Fothering. — A zatem — westchnął — spróbujmy. Dalej!...
 Zapiął surdut i zwracając się do zamieszkanego globu i zbierając wszystką ufność w swoją potęgę, zawołał:
 — Przestań się obracać, hej, rozumiesz?
 Jednocześnie uleciał w powietrze z szybkością kilkudziesięciu mil angielskich na minutę, przyczem to głowa to nogi szły w górę i na dół.
 Pomimo niezliczonych kół, jakie ro-