Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/125

spajając głazy żelazem i ołowiem. Owoż za dnia rozciągała po wierzchu tego mostu czworogranne bale, po których Babylończycy przechodzili; nocą zaś kazała zdejmować to drzewo dla tego, ażeby przebiegając z jednéj części do drugiéj nie okradali się. Skoro zaś ów wykop zamienił się w jezioro napełniony przez rzekę, i most ukończony został, znowu rzekę Eufrat w dawne łoże z jeziora wywiodła. I tak wykopana przestrzeń zamieniona w bagno, w porę uczynioną się zdała i most ku pożytkowi obywateli wybudowanym tak samo.
 Ta królowa wymyśliła jeszcze następujący podstęp. Ponad najludniejszemi bramami miasta wybudowała sobie górą ponad niemi grobowiec, i téj treści pismo na nim wyryła: „Którykolwiek z następnych po mnie królów Babylonu zapotrzebuje pieniędzy, niechaj otworzywszy ten pomnik, weźmie sobie ile zechce. Niechaj go przecież nie otwiera, jeśli nie będzie w takiéj potrzebie; gdyż nie będzie mu z tem dóbrze.“ Ten grobowiec był nie tknięty, aż kiedy królestwo przeszło na Dariusza. Ten uważał za niegodne siebie, ażeby bram tych wcale nie używał i ażeby pieniędzy, które nad niemi złożone były, gdy same go wzywały, nie zabrał. Lecz bram owych nie użył wcale dla tego, że nad głową przechodzącego przez nie spoczywał umarły. Otworzył atoli pomnik, lecz nie znalazł pieniędzy, tylko trupa i następne pismo: „Gdybyś nie był nienasyconym i podłego zysku chciwym, nie otwierałbyś grobów umarłych.“
 Taką tedy miała być ta królowa; Cyrus zaś prowadził wojnę ze synem jéj, noszącym własnego ojca imię Labynetos i dzierżącym panowanie nad Assyryjczykami. Ciągnie zaś owo na wyprawę wielki król (tj. król perski) dobrze zaopatrzony z domu w żywność i owce, nawet wodę z sobą wozi z rzeki Choaspes płynącéj przy Suzach, z téj bowiem jednéj pija król perski, z żadnéj innéj. Téj wody Choaspesowéj odgotowanéj w srebrnych naczyniach wiele ciągnie za nim wozów czterokolnych mułami oprzężonych, w którąkolwiek udaje się stronę. Przybywszy tedy Cyrus w po-