téj gminy); ten nad wszystkich sprzymierzeńców najwięcéj czcił Samijczyków opowiadając, że jego ojcu miano Samiosa (Samijski) dla tego nadanem zostało, ponieważ jego ojciec znowu Archias, z chlubą poległ na Samos. Czci on zaś, dodawał, Samijczyków z tego powodu, iż dziadek jego publicznie przez Samijczyków pogrzebiony został. Lecz Lakedaemończycy oblegający przez czterdzieści dni Samos, gdy im dzieło cale się naprzód nie posuwało, odpłynęli z powrotem do Peloponnezu. Jak zaś nieco dziecinna wieść głosi, miał Polykrates mnogo krajowych pieniędzy wybitych z ołowiu lecz pozłoconych dać im, które oni przyjąwszy tak dopiero oddalili się. To była pierwsza wyprawa którą do Azyi podjęli Lakedaemończycy Doryjczykowie (lud doryjskiego pochodzenia).
Samijczykowie zaś naprzeciw Polykratesowi wyprawieni, gdy mieli ich opuścić Lakedaemończycy, i sami odpłynęli do Sifnos. Potrzebowali bowiem pieniędzy, a sprawy Sifnijczyków w kwitnącym były stanie podówczas, jakoż pomiędzy wyspiarzami najbogatszymi byli oni z powodu kopalni złota i srebra które posiadali na swéj wyspie, w takiéj obfitości, iż z dziesiątéj części wydobywanych ztamtąd kruszców skarbiec poślubiony został w Delfach, równający się daninom najbogatszych, sami zaś dochody co rok z kopalni przychodzące pomiędzy siebie rozdzielali. Kiedy więc ofiarowali ów skarbiec, zapytali wyroczni iżali im obecna pomyślność zdolna jest przetrwać na czas długi, na co Pythia tak odrzekła:
Gdy prytaneje na Sifnos białość okryje, i kiedy
rynek się w białość odzieje; wtedy mądrego trza męża,
coby zastęp drzewienny wskazał i posła w czerwieni.
Mieli zaś podówczas Sifnijczykowie rynek i Prytanejon ozdobione paryjskim kamieniem (marmurem). Téj wyroczni nie umieli sobie wytłumaczyć, ani wtedy zaraz (kiedy daną była) ani za przybyciem Samijczyków. Samijczykowie bowiem skoro tylko zawinęli do Sifnos, natychmiast jednę z naw wysłali z posłami do miasta. W dawnych zaś cza-
