Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/261

wie, powtórnie to mu przedłożyli: iże sami wszystkich Persów zgromadzą pod mur królewski, jemu zaś nakazują aby wstąpiwszy na wieżą ogłosił im, iże przez Smerdisa Cyrusowego rządzeni są a przez żadnego innego. Te tedy dawali mu polecenia jako niby najgodniejszemu wiary wśród Persów tudzież ponieważ wielekroć z tém się wynurzał przed Persami, że żyje Smerdis Cyrusowy a zaprzeczał zabiciu jego. Gdy i to uczynić przyobiecał Prexaspes, zwoławszy Persów Magowie, wprowadzili go na wieżą i kazali wydać ogłoszenie. On przecież o tém co mu oto zalecili umyślnie przepomniał, a natomiast począwszy od Achaemenesa wywiódł rodowód Cyrusa, a kiedy do tego zeszedł, wypowiedział w końcu jak wielkie dobrodziejstwa Cyrus wyświadczył Persom. Przebiegłszy zaś oneż wyjawił prawdę, mówiąc jako dawniéj ukrywał istotę rzeczy, nie było bowiem dlań bezpieczną wypowiadać to co się działo, obecnie wszakże konieczność znagla go, aby ją wykrył, aż wreszcie wyznaj iż Smerdisa Cyrusowego sam przez Kambyzesa zmuszony życia pozbawił, i że Magowie teraz królują. Zaczém srogiemi klątwy zarzekłszy Persów, gdyby nie odzyskali na powrót panowania i na Magach się nie pomścili, rzucił się na głowę z wieży nadół. Owoż Prexaspes będący przez cały żywot mężem znamienitym tak skończył.
 Tymczasem siedmiu owych mężów Perskich skoro postanowili rzucić się na Magów nie odwlekając dzieła, wraz puścili się w przeznaczone miejsca pomodliwszy do bogów, a nic nie wiedząc o tém co zaszło z Prexaspesem. I już byli na środku drogi, kiedy usłyszeli co nastąpiło z Prexaspesem. Wtedy wyboczywszy z drogi znowu weszli w naradę. Otanes nastawa! mocno, ażeby sprawę odwlec i wśród mącenia się rzeczy nie rzucać do dzieła. Dariusz zaś, aby iść natychmiast, postanowienie wykonać i nie zwlekać. Gdy tak spierają się ze sobą ukazało się siedm par jastrzębi dwie pary sępów goniących, skubiących je i dzióbiących. Zobaczywszy to siedmiu mężów pochwalili zdanie Dariusza wszyscy, i nabrawszy odwagi z ukazania się ptaków, poszli za-