kazał plemionom na okół mięszkającym przystawić niewiasty do Babylonu, przepisując każdemu ich liczbę, tak iż ogółem pięćdziesiąt tysięcy białych głów zgromadziło się. Z tych to niewiast dzisiajsi Babylończykowie pochodzą.
Zopyrosa zaś pięknego czynu żaden z Persów nie przewyższył wedle sądu Dariusza, ani z następnych ani z dawniejszych, wyjąwszy jednego Cyrusa; z tym bowiem żaden z Persów nie uznał się godnym równać. I powiadają że Dariusz wielekroć z tém dawał się słyszeć, że wolałby aby Zopyrus nie był ucierpiał owego straszliwego zesromocenia jak żeby mu dwadzieścia Babylonów przybyło do tego obecnego. To go téż wynagrodził wspaniale; bo i dary te co rok mu dawał które u Persów są najcenniejszemi, i Babylon mu powierzył pod zarząd bez haraczu dopóki żyć będzie, i wiele innych dobrodziejstw mu wyświadczył. Zopyra tego synem był Megabyzos, który w Aegypcie naprzeciw Atheńczykom i ich sprzymierzeńcom przywodził; a Megabyza tego synem znowm był Zopyr, który zbiegł do Athen od Persów.
Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/299
Ta strona została przepisana.
