Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/362

Ta strona została przepisana.

ich zatém do źródła zwanego Appollonowém, rzekli: „mężowie Greccy! tutaj przyda wam się osieść, tutaj bowiem niebo jest przedrążone[1].“
Owoż za żywota Battosa założyciela osady który panował czterdzieści lat i syna jego Arkezilaosa który panował jedenaście lat, mięszkali Kyrenejczykowie w téj saméj liczbie w jakiéj na osadę wyprawieni zostali; pod trzeciém atoli z kolei naczelnikiem, tak zwanym Battosem szczęśliwym, Pythia wyrocznią swoją wszystkich Greków pobudziła do wypłynięcia na morze aby razem z Kyrenejczykami zamieszkali w Libyi; wezwali ich bowiem byli Kyrenejczykowie do podziału ziemi. Pythia zaś w ten sposób zawieściła:

Któren wzdy przyjdzie do błogiéj Libyi za późno, gdy ziemie
już rozdzielone zostały, kiedyś się tego użali.

Gdy więc się mnogo ludu nagromadziło do Kyreny, dokoła mięszkający Libyjczykowie i król ich nazwiskiem Adikran którym mnogie role obcięto, ile wyzuwani z kraju swego i sponiewierani przez Kyrenejczyków, wyprawiwszy gońców do Aegyptu oddali siebie Apriesowi królowi Aegypskiemu. Ten zaś zebrawszy wielkie wojsko Aegypcian wysłał je naprze-

  1. „Przebywając to pasmo gór odtąd (godzinę od Kyreny ku południowi) i po jego północnéj pochyłości nieco tylko naprzód posunąwszy się, spostrzega się, jak daleko tylko oko zasięgnąć może, ogromną równinę podniesioną, zasypaną gruzami rozległego niegdyś pysznego miasta, które w podziw wprawiają wędrowca. Nastrzępiona bowiem ziemia jakby nabijana jest murami i wieżami, długie ułamki ulic ciągną się daleko, otoczonych grobowcami i sarkofagami. Dziko rosnące laski oleandrów, wyniosło-poważne cyprysy pomiędzy złomami murów rosnące, napełniają uroczystém przerażeniem widza. Wszystko to zaś są ruiny sławnej niegdyś stolicy Pentapolidy (Berenice, Arsinoe, Ptolemais, Apollonia, Cyrene) Cyreny, która dziś jeszcze pod nazwiskiem La Grenne u krajowców znana, na wyniosłości płaszczyzny pomorza sterczy. Od strony zachodniej miasta pokazują się strome skały, wytryska najpiękniejszej wody źródło, w żadnej porze roku nie zamykające się. Około niego stoją mury staréj świątnicy Apollina, tu Cyrenejczykowie niegdyś założyli swą osadę i wyrocznię.“ Ritter. Przedrążone niebo, oznacza obfitość deszczów w tej stronie.