dnéj w dom niesprowadzał; powtóre, jeżeli już pojął, ażeby ją oddalił, jeźli zaś miał syna, aby go się wyparł. Przecież Hippokrates nie chciał posłuchać tych rad Chilona. Miał mu się tedy urodzić następnie ten Pizistrat, który, gdy w kłótni ze sobą byli mieszkańcy pomorza z mieszkańcami równiny, z których pierwszym przewodził Megakles syn Alkmaeona, drugim Lykurg syn Aristolaidesa, pokusiwszy się o jednodzierstwo w Athenach, trzeci rokosz wywołał, zgromadziwszy zaś stronników pod pozorem bronienia praw mieszkańców górzystéj części kraju, następujący podstęp uknował. Poraniwszy siebie i swoje muły, wpada z zaprzęgiem na rynek, jakoby uciekając przed przeciwnikami, którzy go wyjeżdżającego w pole gwałtem niby zabić usiłowali. Prosi zatém lud o jakową straż dla siebie, gdy wprzódy zasłużył się w wyprawie przeciw Megarejczykom, Nizaeą zdobył i innych znamienitych czynów dokonał. Lud atheński dawszy się oszukać daje mu wybranych z mieszczan mężów do obrony, którzy towarzysząc Pizistratowi nie oszczepy, lecz pałki nosili. Z tymi Pizistrat uderzywszy na zamek zajął go; i odtąd panował nad Atheńczykami, nie znosząc przecież ani istnących urzędów, ani zwyczajów nieodmieniając, owszém stosując się do zaprowadzonych dawniéj, miasto pięknie i stosownie przyozdabiał. Po niedługim jednak czasie te same mając zamiary, stronnictwa Megaklesa i Lykurga wypędzają go. Tak tedy Pizistrat zajął z razu Atheny, lecz nie dość mocno jeszcze ustalone panowanie swoje utracił, ci zaś, którzy go wygnali, znowu na nowo naprzeciwko sobie się obrócili. Znużony w końcu kłótnią Megakles przywołuje przez herolda Pizistrata napowrót, lecz pod warunkiem, że jego córkę poślubi. Gdy Pizistrat przyjął wezwanie i przystał na warunek, chwytają się środka do odzyskania władzy, jak ja znajduję najniedorzeczniejszego, skoro przecie od dawnych czasów odznaczył się szczep helleński od barbarzyńskiego, jako zręczniejszy i mniéj pochopny do dziecinnych błazeństw, a skoro wtenczas dopuścili się czegoś podobnego ci ludzie wśród Atheńczyków, uchodzących za pierwszych
Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/66
Ta strona została przepisana.