chwycił się tego wybiegu, aby nieużyteczną uczynić Krezusowi jazdę, którą przewyższyć go tuszył Lydyjczyk. Skoro tedy przyszło do spotkania, konie począwszy i ujrzawszy wielbłądy, w tył się zawróciły i nadzieja Krezusa upadła. Nie zmięszali się przecież tém Lydowie, lecz pojąwszy przyczynę tego co się stało, zeskoczyli z koni i pieszo na Persów uderzyli. Atoli po niejakim czasie, gdy wielu poległo, przymuszeni do ucieczki i wparci pomiędzy mury miasta, zostali oblężeni od Persów.
Trwało tedy oblężenie, Krezus zaś sądząc, iż długo się pociągnie, wysłał z miasta innych posłów do sprzymierzeńców; których bowiem wprzód był wyprawił, ci powoływali z jego polecenia na piąty miesiąc dopiero sprzymierzeńców do Sardes, tych zaś wysłał, ażeby jak najprędzéj żądali pomocy, gdyż Krezus zostaje w oblężeniu. Wyprawił zaś tych gońców już to do innych miast, już przedewszystkim do Lakedaemony. Lecz Spartiaci sami pod ten czas popadli w kłótnią z Argiwami o kawał ziemi zwany Thyrea, którą, będącą częścią Argolidy, Lakedaemończykowie oderwawszy, zajęli. Należały nadto do Argiwów ziemia rozciągająca się aż do Malei na zachód, tudzież kraj na stałym lądzie, wyspa Kythera i inne jeszcze wyspy. Gdy tedy Argiwowie posiłkowali swoją część oderwaną, przyszło tamże z obóch stron do takiéj umowy, iż tylko trzystu mężów z każdéj strony miało ze sobą walczyć, którzyby zaś zwyciężyli, tych miała zostać własnością owa ziemia; reszta wojska zobopólnie miała się cofnąć do swoich krain, i niebyć przytomną potyczce dlatego, aby widząc jedni, iż ich strona ulega, nie biegli na pomoc. Zrobiwszy taki układ rozeszli się, pozostali zaś wybrańcy z obóch stron walkę stoczyli. Gdy z równą odwagą obie potykały się strony, pozostało z sześciuset mężów tylko trzech, z Argiwów Alkenor i Chromios, z Lakedaemończyków Otryades; pozostali oni zaś, gdy już noc nadeszła. Dwaj tedy Argiwowie jako zwycięzcy pobiegli do Argos, Lakedaemończyk zaś Otryades pozabierawszy rysztunki poległym Argiwom i pozwłóczywszy je do swego obozu, w miejscu i szyku swoim po-
Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/78
Ta strona została przepisana.