wypędziwszy z Europy Kimmeriów, których ścigając uciekających, przyszli aż do ziemi Medyjskiéj. Jest zaś odległość od jeziora Maeotis aż do rzeki Fazis i do Kolchów ca drogę trzydziestu dni dla rączego męża, z Kolchidy zaś do Medii nie długie przejście, jeden tylko naród w pośrodku Saspirów, których przebywszy, jesteś już w Medyi. Nie tędy przecież wtargnęli Skythowie, lecz zboczyli drogą daleko dłuższą górą prowadzącą, mając po prawicy pasmo gór Kaukazu. Tutaj starłszy się ze Skythami Medowie i przegrawszy bitwę wyzuci zostali z panowania, a Skythowie całą Azją zajęli. Ztąd szli na Aegypt; i gdy już byli w Palaestynie Syryjskiéj, wyszedłszy na spotkanie ich Psammetich król Aegyptu, podarunkami i prośbami odwrócił ich od dalszego pochodu. Powracając tedy nazad gdy byli już po za Syrią w mieście Askalon, większa liczba Skythów przeszła bez uczynienia rabunku, niektórzy tylko pozostawszy w tyle świątynię Afrodity Uranii złupili. Jest zaś ta świątynia, jak się dowiedziałem, ze wszystkich téj bogini poświęconych bożnic najdawniejszą, albowiem i chram na Cyprze z téj dopiero powstał, jak sami powiadają Cypryjczykowie, a świątynią w Kytherach (Kytherze) zbudowali Fenicjanie, którzy z téjże Syryi tam przybyli. Na łupieżców zaś swojéj świątyni w Askalonie i na wszystkich ich potomków, zesłała bogini niewieścią chorobę, jako sami Skythowie powiadają, iż dla téj zbrodni cierpią ową niemoc, i że wolno widzieć przybywającym do nich cudzoziemcom, jaki jest stan tych, których Enarami[1] zowią Skythowie.
Około dwadzieścia ośm lat panowali nad Azją, Skythowie, a wszystko i przez swawolę ich i zuchwalstwo poszło w niwecz; prócz bowiem tego, iż wybierali daniny, które szczególnym ludom narzucili, rabowali jeszcze rozbiegając się po krajach co kto miał. Lecz większą liczbę ich Cyaxares i Medowie ugościwszy u siebie i opoiwszy wymordo-
- ↑ Hippokrates de A er. Aq. et Loc. p. 293 zdaje się przez ten wyraz rozumieć pozbawionych męzkości.
