Strona:PL Homer - Iliada (Popiel).djvu/81

Ta strona została skorygowana.
PIEŚŃ CZWARTA.


Koło Diosa bogowie do rady wszyscy zasiedli

Na złocistych podłogach, pomiędzy nimi dostojna
Hebe nektarem częstuje; zaś oni złotemi czarami
Piją jedni do drugich na miasto Trojan się patrząc.

Niezadługo próbuje Kronides Herę podraźnić

Słowy przykremi, więc tak z przycinkiem się do nich odezwie:
„Dwie Menelaja boginie zaprawdę mają na pieczy,
Here Argejska i niemniéj Alalkomenejska Athene.
Ale z daleka od niego siedząc patrzeć na niego

Cieszy je: zaś Afrodytę o słodkim uśmiechu bogini
10 

Zawsze tamtemu pomaga, od Kiery go broniąc złowrogiéj.
Wyratowała go teraz, gdy sądził że zginąć mu przyjdzie.
Teraz atoli zwycięztwo przy dzielnym jest Menelaju;
My więc obmyśleć musiemy co począć z temi dziełami,

Czy na nowo złowrogą bitwę i wrzawę wojenną
15 

Wzbudzić, czy téż do zgody się między niemi przyczynić.
Jeśli się tedy to wszystkim podoba i bodzie do smaku,
Niechże i nadal zamieszkan będzie gród Priama króla,
Zaś Helenę Argejską Menelaj do domu prowadzi.“

Rzekł, obruszyły się na to i Here i Pallas Athene;
20