Ta strona została przepisana.
VI[1]
PRZED JUBILEUSZEM
O boże, co cię Nioby zuchwałej[2]
Płód zna mścicielem, zna zapamiętały
Tytyj, zna Achill[3]; Troi on o mało
Nie dobył z chwałą,
5
Mocarz największy, li tobie nierówny;
Choć syn Tetydy morskiej, Nerejówny,
Straszny kopijnik, co już wszczerbił dziury
W dardańskie mury,
Jak sosna, ostrym podcięta toporem,
10
Lub cyprys, wichru zwalony naporem,
Zaległ ziemicy szmat, mając pod głowy
Kurz Teukrowy.[4]
- ↑ VI. — Jest to jakby przygotowanie do występu jubileuszowego. Chór chłopców i dziewcząt stoi zebrany; występuje na scenę Horacy, jako mistrz i przewodnik, który ma odbyć próbę śpiewu, i jak to zwykle bywa przed każdą ważniejszą czynnością, w uroczystej modlitwie zwraca się do boga śpiewu i muzyki, do Apollina, poczem upomina młodocianych śpiewaków, ażeby uważali na takt i nutę hymnu, wreszcie wspomina o idealnej nagrodzie, jaka czeka uczestników uroczystego obchodu.
- ↑ W. 1. Nioby zuchwałej Płód... — 7 synów i 7 córek, za¬ bitych przez Apollina i Dyanę za to, że matka ich, Nioba urągała Latonie.
- ↑ W. 3. Achill — Achilles padł (u Homera), jak mu to matka przepowiedziała, przeszyty strzałami Apollina przed Skajską bramą.
- ↑ W. 12. kurz Teukrowy — trojański, gdyż Teukrowie — Trojanie, tak nazwani od Teukra, pierwszego króla Troady.
