Ta strona została przepisana.
Nie, by tykały tuskulańskiej góry[1]
30
- Białe mej willi marmury:
- Białe mej willi marmury:
Zbyt szczodrześ memu ubóstwu zaradził;
Na cóżbym skarby gromadził:
Czy żeby w ziemi z Chremesem[2] zakopać,
Albo przehulać, przeżłopać?
II[3]
LICHWIARZ ALFIUS
»Szczęśliw, kto zamiast tkwić w interesie,
Jak w dawnym bywało czesie,
Wołki pogania, ojców łan orze, .
Miast lichwy uprawia zboże.
5
Ni na głos trąby zrywa się z łoża,
Ni gniewu lęka się morza;
Ni on na forum czas traci drogi,
Ni pańskie wyciera progi[4].
- ↑ W. 29. tuskulańskiej góry. — Starożytne Tuskulum leżało na szczycie wzgórza; poniżej z widokiem na Rzym, rozsiały się liczne wille bogaczów rzymskich.
- ↑ W. 33. z Chremesem. — Chremes — typowa nazwa starca w komedji i zazwyczaj skąpego. W komedji Plauta p. t. Aulularia, zakopuje stary skąpiec Euklio garnek z pieniędzmi w ziemi.
- ↑ II. — Bogaty Alfius, sprzykrzywszy sobie lichwiarskie rzemiosło w mieście, marzy o życiu wiejskiem i kreśli w gorących barwach jego przyjemności. Myśli też przenieść się na wieś i w tym celu, tj. chcąc kupić posiadłość wiejską wypowiada w Idy wypożyczone kapitały, ażeby w Kalendy — nie kupić wioski, lecz gotówkę umieścić w nowych lichwiarskich pożyczkach—prawdziwie Heinowskie zakończenie.
- ↑ W 8. pańskie wyciera progi — jako klient, który mu-
