Na fałd tylko poluje[1], co o łydki trąca;
30
Temu milsza przed dusznym burdelem[2] stojąca.
Boski Katon,[3] spotkawszy znajomka, z burdelu
Sunącego, rzekł: »Bogi z tobą, przyjacielu!
Gdyć wisielca chuć sprośna zjurzy i podniesie,
Tu poluj, miast zwierzynę w cudzym tropić lesie«.
35
— »No, ja tam człowiek skromny i gardzę pochwałą«
Rzekł Kupjen,[4] co przepadał za podwiką białą.
Posłuchajcie, co gachom dobrze nie życzycie,
Jakie to oni wiodą nędzne z wszech miar życie,
Jak się rozkosz z goryczą mieszają u gachów
40
I jak ta rozkosz rzadka pośród ciągłych strachów.
- ↑ W. 29. na fałd tylko poluje — Fałd meton. zara. matrona. Stola malrony rzymskiej była ozdobiona u dołu pewnego rodzaju falbaną (inslita), która w pięknych fałdach opadała na kostki.
- ↑ W. 30. przed dusznym burdelem — Kto widział podobne zakłady w Pompei, przyzna, że określenie duszny jest aż nadto trafne.
- ↑ W. 31. Katon — M. Porcius Cato Censorius. Drugą część anekdoty, jako zbyteczną, przemilczał nasz poeta: »Ale gdy go później zbyt często widział wychodzącego z burdelu, rzekł: Za to cię pochwaliłem, młodzieńcze, że tu niekiedy zachodzisz, a nie że stale mieszkasz«.
- ↑ W. 36. Kupjen — C. Cupiennius Libo, rodem z Cumae, bliski przyjaciel Augusta, znany gach, goniący za »podwiką białą« tj. matroną, odzianą w białą stolę, gdy tymczasem libertyny nosiły barwne togi.
wychodzący z rozgrzanego ciała ludzkiego, zwłaszcza nie utrzymywanego (przez częste kąpiele) w czystości. Przeciwieństwa: Rufillus typ przesadnego eleganta, Gargonius — brudnego prostaka.
