Ta strona została skorygowana.
O nawo, me niedawne i bole i wstręty!
Dziś miłością i troską serdeczną przejęty,
Wołam: Baczność! Strzeż się zdrady,
20
- Omijaj białe Cyklady![1]
XV[2]
PROROCTWO NEREUSA
Pasterz[3] w idajskich nawach przez morską głębinę
Wiózł Helenę, tak zdradą spłaciwszy gościnę;
Wtem Nerej[4] chyżym wiatrom nakazał milczenie
I srogie głosi przeznaczenie:
5
»Pod złą wróżbą do domu przywieziesz kochankę,
Bo orężem się Grecja upomni o brankę,
Poprzysiągłszy na bogów te potargać śluby
I ród Pryama pchnąć do zguby.
- ↑ W. 20. białe Cyklady — z powodu marmuru, który tam łamią, należą zresztą o tyle jeszcze do allegorji, że oznaczają wogóle niebezpieczne morza.
- ↑ XV. — Przepowiednia upadku Troi. Nie jest to właściwa allegorja, a jednak zestawienie Parysa i Heleny z Antonjuszem i Kleopatrą nasuwa się samo; utwór to więc patrjotyczny, przewidujący pogrom barbarzyńskiego wschodu przez oświecony zachód.
- ↑ W. 1. Pasterz — oczywiście Parys.
— w idajskich nawach — zbudowanych z drzew, rosnących na górze Ida w pobliżu Troi. - ↑ W. 3. Nerej ,Nereus, — bóg morski, ,morski starzec‘ u Homera (II. XVIII, 141) ma usposobienie dobrotliwe i dar proroczy.
