Ta strona została przepisana.
Przegra, zbita przykładem malejącej kupy,
Z poza fastów[1] wołając: »Sławne tylko trupy,
Bez Libityny[2] niemasz ni czci ni zasługi!«
50
Ennjusz, mąż znamienity, mędrzec, Homer drugi,
Jak mówią znawcy, jakoś zbyt trudził się mało,
By mu pytagorejski sen[3] sprawdzić się chciało;
Tkwi w sercach, wiecznie świeży, Newi niepoczytny:[4]
Taką świętością każdy utwór starożytny.
55
Z długich sporów, kto pierwszy, te sądy wyrosły:
Pakuwi — pisarz wielki, zaś Akcyusz wzniosły;[5]
- ↑ W. 48. Z poza fastów. Fasti consulares — spisy konsulów, tu: historja, przeszłość. Myśl: Przeciwnicy, przegrawszy sprawę, upornie odwołują się do przeszłości i nią się zastawiają, twierdząc, że sława zawsze z przeszłością idzie w parze.
- ↑ W. 49. Libityna, por. P. III 30, 6.
- ↑ W. 52. pitagorejski sen. We wstępie do Annales opowiada Ennjusz, że mu się przyśnił Homer i objawił, że stosownie do nauki pitagorejskiej jego (Homera) dusza w swojej wędrówce pośmiertnej, wymieszkawszy wiek w pawiu, wstąpiła teraz w ciało Ennjusza. Ten jednak — dodaje z przekąsem poeta — niebardzo się trudził, żeby tę swoją homeryczność (w niedbale pisanych Annales) udowodnić.
- ↑ W. 53. Newi niepoczytny, tj. Newjusza dziś nikt nie czyta, ale mimo to jest on uwielbiany.
- ↑ W. 56. M. Pacuvius (um. około 132) i L. Accius (um. ok. 104) — dwaj wielcy tragicy rzymscy.
nazwać łysym? Lub, jak niżej, ile ziarn piasku trzeba odjąć, żeby nie było kupy piasku?
