Ta strona została przepisana.
Parska śmiechem rycerstwo[1] i cały teater.
Wielka różnica, czy bóg mówi, czy bohater,
Czy starzec już wiekowy, czy młodzieniec krewki,
Czy wspaniałe matrony, czy służebne dziewki;
115
Inaczej kupiec błędny a wieśniak, inaczej
Kolch, Syryjczyk, Tebanin, Argiw się tłumaczy.
Albo czerpiesz z podania lub tworzysz swobodnie.
Achilla wielbionego chcąc wystawić godnie,
Zrób go chrobrym, porywczym i niezłomnym mężem,
120
Co praw żadnych nie uzna, potrząsa orężem.
Płaczliwa ma być Ino,[2] Medea[3] okrutna,
Iksjon — zdrajca,[4] Jo — błędna,[5] twarz Oresta smutna.[6]
Wyda-li bohatera twoja własna chatka,
Bacz, by był od początku ten sam do ostatka,
- ↑ W. 111. rycerstwo, zob. J. IV, 15.
- ↑ W. 121. Ino — bohaterka niedochowanej (płaczliwej) tragedji Eurypidesa.
- ↑ W. 121. Medea — bohaterka tragedji Eurypidesa.
- ↑ W. 122. Iksjon zdrajca — bohater niedochowanej tragedji Eschylosa, żeby teściowi Eioneusowi nie dać obiecanych darów za córkę, wykopał dół i napełniwszy go żarzącemi węglami, pokrył cienką warstwą popiołu; do tego to dołu wepchnął sposobem zdradzieckim zaproszonego na ucztę teścia i żywcem go upiekł.
- ↑ W. 122. Jo błędna. — Io, piękną kapłankę Hery (Junony) w Argos, przemieniła zazdrosna bogini w krowę, i nasłała na nią gza, który ją do szaleństwa doprowadzał. Nie znajdując nigdzie spokoju, błąkała się Io po całej ziemi, stąd błędna w obu znaczeniach: błąkająca się i szalona.
- ↑ W. 122. twarz Oresta smutna— z powodu wyrzutów sumienia po zabójstwie matki.
