Strona:PL Horacy - Poezje.djvu/79

Ta strona została skorygowana.

Ducha wielcy szeregom dodają hetmani,
Kurzawą i zaszczytnym prochem ubrukani;
Padł w proch okrąg świata ogromny,
Karku Katon nie zgiął niezłomny^[1].

       25 Bezsilna w pomście Juno z przyjaznymi bogi
Opuściła Afrykę w dniach klęski i trwogi^[2];
Dziś zwycięsców wnuki za karę
Daje Jugurcie na ofiarę.

Na łanach, krwią latyńską użyźnionych hojnie,
       30 Groby smutno tej świadczą bratobójczej wojnie;
Huk rozwalonej w proch i w gruzy
Hesperji dotarł aż do Suzy.

Któryż strumień nie widział, który nurt głęboki
Tych bojów opłakanych? Których mórz zatoki
       35

Nie zrumieniły nasze rany,

Który kąt naszą krwią nie zlany?

↑ W. 24. Katon — Młodszy. M. Porcius Cato Uticensis zadał sobie śmierć 8 kwietnia w r. 46 po przegranej bitwie pod Tapsus, widząc, że sprawa rzeczypospolitej już zupełnie stracona.
↑ W. 25—26. Juno... opuściła Afrykę. — Wedle wyobrażeń rzymskich bogowie-opiekunowie opuszczali miasto, które miał zdobyć nieprzyjaciel; tu przez Afrykę rozumie się Kartagina, zdobyta i zniszczona przez Rzymian w r. 149. Junona jest tu opiekunką nie tylko Kartaginy, lecz i całej Afryki wogóle, a więc i Numidji i jej króla, Jugurty, którego śmierć pomściła klęską Rzymian pod Tapsus.

[1] W. 24. Katon — Młodszy. M. Porcius Cato Uticensis zadał sobie śmierć 8 kwietnia w r. 46 po przegranej bitwie pod Tapsus, widząc, że sprawa rzeczypospolitej już zupełnie stracona.

[2] W. 25—26. Juno... opuściła Afrykę. — Wedle wyobrażeń rzymskich bogowie-opiekunowie opuszczali miasto, które miał zdobyć nieprzyjaciel; tu przez Afrykę rozumie się Kartagina, zdobyta i zniszczona przez Rzymian w r. 149. Junona jest tu opiekunką nie tylko Kartaginy, lecz i całej Afryki wogóle, a więc i Numidji i jej króla, Jugurty, którego śmierć pomściła klęską Rzymian pod Tapsus.

[1]

[2]