Strona:PL Hume - Zielona mumia.pdf/117

—  111   —

siadać po środku dziedzińca i krzyczeć na cały głos.
 — Czy dawno tu jesteś?
 — Słyszałem wszystkie wywody kapitana.
 — Najlepiej chodźmy do fortu zapytać samego Randoma zaproponował profesor. — Hervey chodź i ty z nami, powtórzysz swoje oskarżenie baronowi.
 — Nie odważy się — rzekł pogardliwie Hope.
 — Odważy się, gdy przyjdzie czas na to, teraz jeszcze nie pora. — Muszę wpierw pójść do peruwiańskiego dona, zażądać należnych stu funtów. Bywajcie zdrowi.
 Rzekłszy to marynarz wyszedł bez pośpiechu.
 Zostawszy sami Hope i Bradock spojrzeli po sobie w milczeniu.
 — Jedno jest pewnem — rzekł po chwili Hope — że Random dowiedział się o istnieniu szmaragdów w długi czas dopiero po zabójstwie Boltona.
 — Don Pedro mógł mu o nich wspominać jeszcze w Genui.
 — Trzeba napisać kilka słów do Franka, aby tu przyszedł.
 — Napisz, a ja poszlę list przez Kakatoesa — zgodził się profesor.