Strona:PL Hume - Zielona mumia.pdf/158

—  152   —

 Wtedy Random otworzył szufladę biurka.
 — A przecież profesor utracił już podobno jeden ze szmaragdów. Patrz, co przesłano mi dziś bezimiennie.
 To mówiąc, pokazał Archibaldowi pod światło lampy niezrównany klejnot, promieniejący migotliwymi snopami olśniewających zielonych ogni.
 — Cóż to? Cóż to jest? — wołał zdziwiony Archie.
 — Właśnie sprowadziłem cię umyślnie aby ci to pokazać. Wystaw sobie, znalazł to dziś mój żołnierz, w budce wojskowej przy której trzymał straż.
 — Chyba żart?
 — Bynajmniej — zaadresowane było do mnie. Powiedz, co myślisz o tem? Kto mi mógł to przysłać?
 — Hervey może — rzekł zamyślony Hope.
 — Co? Ten szajlok amerykański, miałby zwrócić rzecz skradzioną przez siebie, chociażby jako podarek ślubny?
 — Jakto podarek ślubny?
 — Obacz napis na kopercie, w której mieścił się szmaragd.
 Tu Random pokazał Archibaldowi wspomniany papier.